Monday, October 11, 2010

Poezia per Nenen tereza "Lamtumire".


Po e lë shtëpinë zemërfanar
Vendlindje e farefis,
Po vete n'Bengalin dergjvrarë
Atje, në të largtin vis.

Lë të njohurit në mejtime

Të afërmit e vatrën shqim,
Më tërheq zemra ime
T'i shërbej Krishtit tim.

Nënë e dashur, lamtumirë

Ju lë shënde'n, miq të mi,
Më djeg, o, një fuqi e dlirë
Drejt të përflakurës Indi...

Dhe anija lehtë lehtë lundron

Pret valët e detit të trazuar,
Për herë të fundit syri vrojton
Brigjet e Evropës së hakërruar,

Qëndron në anije e galduar

Fytyr'e përvuajtur gjithë hare
E Krishtit flijetarja e vluar.
Nuse e njomë e botës së re,

Një kryq hekuri n'dorë shtërngon

Shpëtimi lëvarshëm kumbon në të,
E shpirti i gatshëm pranon
Blaten e rëndë fli për të,

>> Pranoje, këtë flijim o Zot,

Dëshmi e përbetimit që të dashuroj,
Ndihmoi gjallesës Tënde sot
Që emrin do të ta madhëroj!

Si shpërblim, Të lus o i Hirt',

O Ati ynë plot mirësi
Të më japësh vetëm atë shpirt
Atë shpirt që - veçse Ti e di<<.

Dhe t'imtë, të pastër si n'ag vere vesojnë

Të valët lot rrjedhin qetë, me mall,
Që betimin për Ty prore e madhërojnë
Për të madhin blatim që tani u shpall.

No comments:

Post a Comment